1. |
Breves dies hominis
03:14
|
|||
|
Breves dies hominis
mundi vita
humane propaginis
que sit vita, cogita!
Nitimur in vetitum
caro contra spiritum.
Pelle moram propera
mora non est libera.
Mundo nil immundius
que facis, fac citius!
Corpus, quod corrumpitur
animam persequitur.
Et bonum propositum
revocat in irritum.
Alios quod doceo
ipse docens impleo.
Christum ne exasperem
pauper sequor pauperem.
Corpus meum corrigo
et in servum redigo.
|
||||
2. |
Ecce torpet probitas
05:10
|
|||
|
Ecce torpet probitas
virtus sepelitur
fit iam rara largitas
parcitas largitur
verum vincit falsitas
veritas mentitur
Omnes iura ledunt
et ad res illicitas
licite recedunt
Regnat avaritia
regnant et avari
mente quivis anxia
nititur ditari
cum sit summa gloria
censu gloriari
Omnes iura ledunt
et ad prava quelibet
impie recedunt
Multum habet oneris
do das debi dare
hoc verbum pre ceteris
nolunt ignorare
divites quos poteris
malis comparare.
Omnes iura ledunt
et in rerum numeris
numeros excedunt
Cunctis est equaliter
insita cupido;
perit fides turpiter,
nullus fidus fido,
nec Iunoni Iupiter
nec Enee Dido.
Omnes iura ledunt
et ad mala devia
licite recedunt.
Si recte discernere
velis, non est vita,
quod sic vivit temere
gens hec imperita;
non est enim vivere,
si quis vivit ita.
Omnes iura ledunt
et fidem in opere
quolibet excedunt.
|
||||
3. |
O labilis sortis
07:57
|
|||
|
O labilis sortis humane status!
Egreditur, ut flos conteritur
Et labitur homo labori natus.
Flens oritur, vivendo moritur;
In prosperis luxu dissolvitur,
Cum flatibus fortune quatitur,
Lux subito mentis extingitur.
Ha! Moriens vita luxu sopita,
Nos inficis fellitis condita.
Quid igitur aure te popularis,
Quid dignitas, quid generositas
Extulerit, ut gravius labaris?
In laqueos, quos tendis, laberis
Dum crapulis scortisque traheris,
Et luxibus opum, quas congeris
Illicite, miser, immoreris.
Ha! Moriens vita luxu sopita,
Nos inficis fellitis condita.
Dum effugis fecundam paupertatem,
Pre ceteris ditari niterus,
Sed laberis in summam egestatem,
Cum opibus mavis diffluere,
Quam modicis honeste vivere,
Quod questibus fedis efficere,
Dum satagis amens distrahere,
Nil autumans tibi sufficere.
Ha! Moriens vita luxu sopita,
Nos inficis fellitis condita.
His moriens Christo, sed vivis mundo,
Non proficis, vita sed deficis,
Qui proximi casu strides secundo,
Reatibus indignum afficis,
Et salibus amaris inficis,
Cui detrahis, quem fictis allicis
Blanditiis vultuque simplicis.
Huic balneum meroris conficis.
Ha! Moriens vita luxu sopita,
Nos inficis fellitis condita.
Dum diffluis hac labe labeorum,
Dum solito sordescis, subito
Adveniet ille Sanctus Sanctorum,
Qui dupplices linguas disiciet,
A paleis grana deiciet,
Et steriles plantas effodiet,
Ha! Miseum te nunc excipient,
Et debitis penis te puniet.
Ha! Moriens vita luxu sopita,
Nos inficis fellitis condita.
|
||||
4. |
Scribere proposui
04:30
|
|||
|
Scribere proposui de contemptu mundano,
Jam est hora surgere de sompno mortis vano,
Zizaniam spenere, sunpto virtutum grano.
Surge, surge, vigila, sempere esto paratus
Vita brevis breviter in brevi finietur
mors venit velociter quae neminem veretur
omnia mors perimit et nulli miseretur
Surge, surge, vigila, sempere esto paratus
Tela sic aranea presentis mundi vita
Labilis et flebilis, non est in tuto sita,
Labitur et flectitur nunc est exinanita.
Surge surge vigila, semper esto paratus.
Ubi sunt, qui ante nos in hoc mundo fuere?
Venies ad tumulos, si eos vis videre:
Cineres et vermes sunt, carnes computruere.
Surge, surge, vigila, semper esto paratus!
In hac vita nascitur vir omnis cum maerore
atque vita ducitur humana cum labore,
post extremum clauditur cum funeris dolore.
Surge, surge, vigila, semper esto paratus!
Si conversus fueris nunc quasi puer natus,
Et a tuis vitiis animo purgatus,
Tunc fruique poteris regno Dei beatus.
Surge surge vigila, semper esto paratus.
|
||||
5. |
Nota in quinto modo
01:56
|
|||
6. |
Clangam filii
04:28
|
|||
|
Clangam, filii, ploratione una alitis
cygni, qui transfretavit aequora.
O quam amare lamentabatur arida se dereliquisse
florigera et petisse alta maria.
Aiens:
'infelix sum avicula, heu mihi, quid agam misera?
Pennis soluta inniti lucida non potero
Hic in stilla.
Undis quatior, procellis hinc inde allidor exsulata.
Angor inter arta gurgitum cacumina,
Gemens alatizo, intuens mortifera,
non conscendens supera.
Cernens copiosa piscium legumina non queo in denso
gurgitum assumere alimenta optima.
Ortus, occasus plagae poli, administrate lucida sidera.
Sufflagitate Oriona, effugitantes nubes occiduas.'
Dum haec cogitarem tacita,
venit rutila adminicula aurora.
Oppitulata afflamine coepit virium
recuperare fortia.
Ovatizans iam agebatur
inter alta et consueta nubium sidera.
Hilarate ac iucundata nimis facta
penetrabatur marium flumina.
Dulcimode cantitans
volitavit ad amoena arida.
Concurrite omnia alitum et conclamate agmina:
'Regi magno sit gloria!'
Amen
|
||||
7. |
Christus Patris gratie
02:12
|
|||
|
Christus Patris gratie nos reconfederat;
Resurrexit hodie, sicut predixerat
Felix qui pro misero populo moritur:
Mors ili de cetero non dominabitur
Mortis pena proprie mortuos liberat;
Ligno salutifero mors morte vincitur.
Agnus innocentie cum semet offerat;
Sanguis eius extero poste diffunditur.
Genti nos Egyptie lignum subdiderat,
Sed iam lignum altero lingo retunditur.
Lesis ut a sanie medelam conferat,
Serpens a presbytero turbis erigitur.
|
||||
8. |
Ecclipsim pattitur
07:03
|
|||
|
Eclipsim patitur
Splendor militie,
Solis extinguitur
Radius hodie,
Lux mundi labitur,
Dum flos Britannie
De via mittitur
In sedem patrie.
Mors sortis aspere,
Cunctis equa,
Non novit parcere.
Virtutis fomitem,
Fontem irriguum,
Iam Christi militem
Mundo residuum,
Mors rapit comitem,
Fit regnum viduum,
Dum bite limitem
Linquit ambiguum.
Comes qui tenuit
Mundi dominium,
Qui fortes domuit
Plis suffragium,
Fatis occubuit,
Ergo solatium
Absit, nam adfuit
Fatale tedium.
Morum maturitas
Comiti nupserat,
Vultus simplicitas
Gratiam hauserat,
Dandi serenitas
Sedem elegerat,
In eo largitas
Omnibus preerat.
|
||||
9. |
Pange melos lacrimosum
05:52
|
|||
|
Pange melos lacrimosum,
Lacrimans elegia:
Tempus venit planctuosum,
Tempus fraudans gaudia.
Ad eclipsim nox meroris
Obliquat spectacula:
Regnet dolor, nam doloris
Causa stat in specula.
Rheni sidus in occasus
Latium precipitat;
Stella cadit, stelle casus
Terras umbra limitat.
Latet vere Latialis
Plaga, timens oculum,
Nox est culpe socialis,
Crimen querit angulum.
Omnis tellus admiretur
Triste nubis pallium,
Sed sub nocte lamentetur
Rheni supercilium,
Omnis virtus fundat fletus,
Pallas plorat Nestorem,
Vatem plangat vatum cetus,
Lugeat Mars Hectorem.
O quam probans argumentum
Que sit mundi falsitas!
Quid sit mundus, per eventum
Syllogizat veritas:
Ioculatur in iacturis,
Constans inconstantia:
Mors, tremendi princeps iuris,
Regnat sine gratia.
|
||||
10. |
In nova fert animus
02:58
|
|||
|
In nova fert animus
Via gressus dirigere,
Non pudet, quia lusimus,
Sed ludum non incidere;
Si temere de cetero
Distulero,
Non currens ad remedia
Canitie, cotidie
Citante peremptorie,
Liquet de contumacia.
|
||||
11. |
Nota in primo modo
02:20
|
|||
12. |
Si Deus est animus
02:47
|
|||
|
Si Deus est animus,
Dii nostril sint animi,
Menti quod imprimimus
Faciamus imprimi
Divinis operibus.
Sit in actibus,
Quod mens concipit;
Sic quod recipit
Fides precipit.
Nam ut lucis munere
Caret lampas vacua,
Sic et sine opera
Fides iacet mortua.
Nihil est incertius
Rebus in ambiguis
Hora mortis; certius
Nihil mori adstruis;
Ergo mori cogites,
Morte dubites,
Ne sit impia;
Vita vitia,
Christi gratia,
Ne sit vita vacua,
Constans sis ut azimus:
Fides non est mortua,
Si Deus est animus.
|
||||
13. |
Eclypsim passus totiens
02:16
|
|||
|
Eclypsim passus totiens
Mundus dolores iteret;
Preclare lucis patiens
Occasum luctum reseret;
Radiabat Parisius
Fulgens Cantoris radius,
Quem mors videt et invidet,
Dum toti mondo providet,
Dum verbum vite seminat,
Dum lucet non sub modio;
Sublatus sol de medio
Felicem vitam terminat.
|
||||
14. |
||||
15. |
A sinu patris mittitur
01:16
|
|||
|
A sinu Patris mittitur
Mundi salvator moritur
Et de Maria nascitur
Quem Pater repromiserat
Mundi salvator moritur
Ut morte mortem conterat.
Flagellatur, conspuitur
Mundi salvator moritur
Et ab his crucifigitur
Quos liberare venerat
Mundi salvator moritur
Ut morte mortem conterat.
Vetus hostis eicitur
Mundi salvator moritur
Dum vita morti subditur
Et nos a morte liberat
Mundi salvator moritur
Ut morte mortem conterat.
|
||||
16. |
Ductia
02:11
|
|||
Ensemble Labyrinthus Montenegro
Ensemble Labyrinthus is a Russian ensemble performing XII-XIV century music. It has been founded in 2010, though its members
have been performing medieval music for a long time.
The ensemble's name is related to medieval labyrints. It is believed that special paraliturgic music has been performed while the procession was walking these labyrinths.
... more
If you like Ensemble Labyrinthus, you may also like:
Fikon, fiddlor och finlir
by Falsobordone
supported by 5 fans who also own “Carmina de morte”
This has become one of my favorite records of all time. I listen to it constantly and it takes me to a great hall with bright colors. Excellent arrangements, instrument choices and performances. The swing, the buzz, the squeal of this wonderful music are on delicious display here
go to album
Moments Remixes
by Michael Vincent Waller
There’s a quiet beauty to this remix album of compositions by Michael Vincent Waller, with contributions from JLin, Prefuse 73, & more.
go to album
Thinking of Blue Almonds Part One
by Lou Lyne & the Blue Almond Project
Somber, beautiful string meditations abound on the debut album by Oxford cellist and composer Lou Lyne and her ensemble.
go to album
Ki moun ou ye
by Nathalie Joachim
Vocalist, flutist, and composer blends traditional instrumentation with jazz-inflected neoclassical arrangements.
go to album
Diaries: Schumann
by Tiffany Poon
Comprising 32 takes on iconic Robert Schumann compositions, the emergent pianist's Pentatone debut is a must-hear for classical fans.
go to album
A gorgeous project that explores the intersections of neoclassicism, folk, ambient and electronic textures.
go to album
The Seasons Are Not Four
by Alex Kozobolis
A meditative set of free-flowing piano improvisations from the English/Greek composer.
go to album
